(Score van 3 op 5)

In het eerste deel (“Het huis”) maken we kennis met Zilver, een dromerige jongen van dertien jaar. Hij woont in een groot huis. Zijn ouders zijn overleden en iemand die “de Juffrouw” genoemd wordt zorgt in hun plaats voor Zilver. Verder is er een tuinman die de tuin bijhoudt en huishoudelijke klusjes opknapt. Als Zilver achttien wordt, zal hij het huis erven en helemaal zelfstandig zijn. Nu is hij vooralsnog ondergeschikt aan de Juffrouw. Zilver zit graag op de zolder van het huis. Daar kijkt hij altijd in het “Boek met Duizend Platen”, een soort encyclopedische atlas, waarin allerlei afbeeldingen staan. Al kijkend droomt Zilver dan, dat hij kan vliegen en zo vliegt hij over allerlei steden en landen.

Zilver verkeert duidelijk in de adolescente fase. Op school gaat het niet zo heel erg goed; hij is een “zessenkind”. Hij wil alles echter een keer gedaan hebben, maar het blijft vaak bij deze gedachte. Zilver ontdekt ook zijn ontluikende seksualiteit, maar weet daar niet goed raad mee. Pas als hij een keer klaarkomt tijdens het masturberen, voelt hij zich een echte man. Omdat de Juffrouw Zilver onhandelbaar vindt - zo probeert hij een keer weg te lopen -, stuurt ze hem naar een kostschool in de Achterhoek, die gevestigd is op kasteel Oudleede.

In het tweede deel (“Oudleede”) zit Zilver op het internaat. Hij probeert aansluiting te zoeken bij de andere jongens, die vaak van rijke komaf zijn. Maar omdat Zilvers prestaties mager zijn, zowel in de klas als op sport, lukt dat niet erg goed. Zilver heeft wel goed contact met een zekere László die hem helpt met sport. László is een Hongaarse Jood die met zijn ouders uit Hongarije gevlucht is. Zilver wordt door een andere jongen, jonkheer Douzy, als knecht gebruikt. Toch kan Zilver het met Douzy ook wel goed vinden. Douzy blijkt homoseksueel te zijn en probeert Zilver een keer te verleiden. Zilver gaat daar niet op in. Dat heeft overigens geen invloed op de verstandhouding tussen Zilver en Douzy, want op een keer mag hij met Douzy voor een weekend mee naar zijn ouders. Door de onhandigheid van Zilver wordt dat geen succes, maar Douzy beschouwt het bezoek na afloop toch als geslaagd.

Zilver meldt zich aan bij de Vrienden van het Vrije Veld (VVV), een clubje van zeer actieve jongens op “Oudleede”. Ze lopen wandelmarsen, doen experimenten en zijn veel in de natuur. Zilver gaat mee op een trektocht met de VVV, maar krijgt al gauw uitputtingsverschijnselen. Het lukt hem dus wederom niet om aansluiting te realiseren. Nadat hij ontdekt, dat László en Douzy tijdens de jaarlijkse bivaktocht ’s-nachts samen een keer naakt in bed zijn aangetroffen, voelt Zilver zich door beiden verraden en belandt hij in een soort depressie. Hij wil zich van kant maken, maar ziet daar uiteindelijk van af.

In het derde deel (“De stad”) is Zilver weer thuis bij de Juffrouw. Hij is echter niet meer de oude. Om Zilvers thuiskomst en tevens vijftiende verjaardag te vieren, organiseert de Juffrouw een feestje thuis. Daar ontmoet Zilver Linda, een meisje dat actrice wil worden. Zij nodigt Zilver uit om een paar dagen later te gaan dansen in het clubhuis van haar roeivereniging. Het dansen is niet echt een succes, maar Linda en Zilver tongzoenen elkaar wel op het toilet. Zilver weet niet goed wat hij nu verder moet doen en vraagt advies aan Gerard, een vriend van hem. Gerard vertelt Zilver vervolgens alles over neuken, wat het is en hoe het moet. Hij geeft Zilver zelfs een boek mee, waar het nodige in staat uitgelegd.

Een week later gaan Zilver en Linda weer dansen. Zilver heeft uiteindelijk echter geen zin in zoenen, waarop Linda hem een “mietje” noemt. Zilver is onzeker en wil uitproberen of hij inderdaad een mietje is. Hij vraagt een vriend om advies. Die adviseert hem om naar de hoeren te gaan. Als dat lukt, is hij geen mietje. Zilver koopt vervolgens een treinkaartje en gaat naar de hoeren die hij eerder in de Achterhoek heeft gezien. Daar vrijt hij met een hoer. Dat is voor Zilver het definitieve bewijs, dat hij geen mietje is. Hij “hoort bij de mannen”.

Dit boek van Van Dis (geboren in 1946) verscheen voor het eerst in 1988. Zilver is een wat vreemde jongen. Hij denkt bijvoorbeeld nogal zwart wit. Wanneer hij een slechte ervaring heeft met zwervers tijdens zijn weglooppoging, vindt hij direct, dat alle zwervers maar dood moeten. Zilver is ook een gevoelige jongen. Hij zit nogal met zichzelf in de knoop, maar dat is wel kenmerkend voor pubers. Eigenlijk is het boek in dat opzicht ook een zoektocht naar de zin van het leven. Het is een weg die iedereen gaat. Zilver is verder een typische dromer. Hij droomt vaak, dat hij kan vliegen en komt zo overal. Op deze wijze creëert hij een geheel eigen wereld, waarin hij ook gesprekken voert met zijn overleden vader.

Het boek leest uitermate vlot en gemakkelijk. De verhaallijn is logisch opgebouwd en dus goed te volgen. De zinnen zijn niet lang en moeilijke woorden worden ook haast niet gebruikt. De taal is verder heel poëtisch. Verder sluit de inhoud goed aan bij wat pubers bezighoudt, denk ik. De auteur is goed in staat zich in te leven in de denkwereld van pubers. Ik kan me goed voorstellen, dat dit boek daarom ook populair is onder jongeren. Wat mij betreft is dit een prima boek. Ik vind het boek namelijk een grote (culturele en psychologische) diepgang hebben. Het is een worsteling met het volwassen worden en dat is voor iedereen herkenbaar. (Zilver, of Het verlies van de onschuld)